Emissies landbouwgrond volgens BIJ12

Het ontwikkelen van plannen en projecten op landbouwgrond betekent automatisch dat de agrarische stikstofemissies ter plaatse komen te vervallen. Het betreft hier een vorm van interne saldering die vergunningvrij kan worden toegepast en van groot belang is voor de uitvoerbaarheid van plannen en projecten op landbouwgrond.
Deze op te heffen agrarische emissies kunnen in een verschilberekening in AERIUS Calculator worden ingevoerd voor de referentiesituatie en kunnen op perceelsniveau worden bepaald op basis van de stikstofgebruiksnormen, het type mest, het TAN -gehalte van de mest, de mestaanwendingstechniek en de bijbehorende emissiefactor en eventuele derogatie. Dit is een complexe doch navolgbare analyse die in eventuele juridische procedures goed is uit te leggen.

Sinds een half jaar verwijzen plantoetsers bij provincies en omgevingsdiensten echter naar een kaart op de website van BIJ12 met standaardkentallen per mestdeelgebied. Het betreft hier een zeer grove indeling met grote regio’s met kentallen die onnavolgbaar zijn. Op perceelsniveau zijn deze getallen vrijwel altijd fout; voor graslandpercelen zijn deze vrijwel altijd te laag en voor akkerbouwpercelen te hoog. Wellicht dat het gemiddelde op regionaal niveau ongeveer klopt maar de onderbouwing en toetsing van plannen en projecten moet op perceelsniveau plaatsvinden, niet op regio-niveau.

De kentallen van BIJ12 zijn hoe dan ook niet Raad-van-State-proof en de opstellers hebben hier kennelijk geen idee van. Initiatiefnemers worden daardoor op het verkeerde been gezet en bij de eerste juridische toetsing zal dit zoveelste stikstofkaartenhuis ineenstorten met ernstige vertraging voor vele gelijksoortige projecten die vertrouwden op deze BIJ12-kentallen.